António da Fonseca Soares (1631-1682)
Poeta bilíngüe, portugués-castelán, tras unha mocidade aventureira toma
ordéns en 1663 recebendo o nome de Frei António das Chagas.
Se sois riqueza, como estais despido?
Se Omnipotente, como desprezado?
Se rei, como de espinhos coroado?
Se forte, como estais enfraquecido? |
|
Se sois riqueza, como estades despido?
Se Omnipotente, como desprezado?
Se rei, como de espiños coroado?
Se forte, como estades enfraquecido? |
|
| |
- Nota: en portugués a segunda persoa de plural do presente do verbo
estar (estar) é:
estais (estades).
|
| | |
Se luz, como a luz tendes perdida?
Se sol divino, como eclipsado?
Se Verbo, como é que estais calado?
Se vida, como estais amortecido? |
|
Se luz, como a luz tendes perdida?
Se sol divino, como eclipsado?
Se Verbo, como é que estais calado?
Se vida, como estais amortecido? |
| | |
Se Deus? estais como homem nessa Cruz?
Se homem? como dais a um ladrão,
Com tão grande poder, posse dos céus? |
|
Se Deus? estais como homen nesa Cruz?
Se homen? como dais a um ladrón,
Con tan grande poder, pose dos céus? |
- Nota: As palabras procedentes da terminación latina
, remataban
en galego medieval en e. Segundo as NOMIG(1997) estas palabras perderon
a nasalidade e portanto deben ser escritas rematando en e, encanto o
português conserva a nasalidade que reflicte con un m final. Asi
que de homem teriamos home. Porén,
na normativa de mínimos aceitan-se as duas solucións: homen
e home.
|
|
|
|
| | |
Ah, que sois Deus e Homem, bom Jesus!
Morrendo por Adão enquanto Adão,
E redimindo Adão enquanto Deus. |
|
Ah, que sois Deus e Homen, bon Xesus!
Morrendo por Adán encanto/encuanto Adán,
E redimindo Adán encanto/encuanto Deus. |
|
|
|
|