Corre, já entre serras escarpadas,
Já sobre largos campos, murmurando.
O Tieté, e, as águas engrossando,
soberbo alaga as margens levantadas.

Corre, xa entre serras escarpadas,
Xa sobre largos campos, murmurando.
O Tieté, e, as águas/augas engrosando,
soberbo alaga as marxens/marxes levantadas.

• j -> x

• -em -> -e/-en

• g -> x

• Nota: En portugués escrebe-se sempre agua, se ben non sexa descoñecida a forma popular auga. Aquenmiño as duas normativas referidas preferen a forma auga, mais tamén há zonas da Galiza nas que a forma tradicional é agua.

• Nota: Tanto en galego como em portugués o termo largo ( longo) significa amplo. Ainda que estexa moi espallado o castelanismo largo (= longo).

Penedos, pontes, árvores copadas:
quanto topa, de cólera escumando,
com fragor espantoso vai rolando
nos vórtices das ondas empoladas.

Penedos, pontes, árbores copadas:
canto/cuanto topa, de cólera escumando,
con fragor espantoso vai rolando
nos vórtices das ondas empoladas.

• Nota: Non sempre coinciden o galego e o portugués no uso da b e a v. Mais ...

• qua -> ca/cua

• m -> n

Mas quando mais caudal, mais orgulhoso,
as margens rompe, cai precipitado,
atroando ao redor toda a campina.

Mais cando/cuando máis caudal, máis orgulloso,
as marxens rompe, cai precipitado,
atroando ao redor toda a campina.

O próprio retrato é dum poderoso,
pois quanto mais sublime é seu estado
mais estrondosa é a sua ruína.

O próprio retrato é dun poderoso,
pois canto/cuanto máis sublime é seu estado
máis estrondosa é a sua ruína.

• Nota: En portugués diferencia-se entre o advérbio de cantidade mais (máis) e a conxunción adversativa mas (mais). Ex:

  Chegou mais tarde das 12, mas chegou. (Chegou máis tarde das 12, mais chegou).

  Esta diferéncia tamén se daba en galego, porén a presión do castelán fixo que nos últimos anos a conxunción adversativa mas fose practicamente sustituida polas formas pero (maioritária) e mais.

• lh -> ll